Müslümanların hayatını inançları belirler.
İnanç kuralları Kur’anda belirtilir.
İnanmak vicdani ve duygusal bir tercihtir.
İslam’a göre zorunlu bir dini kabul söz konusu değildir.
Kişi dini tercihinde serbesttir ama tercihini yaptıktan sonra sorumluğu başlamaktadır.
Müslümanın akil baliğ olması dini sorumluluklarını yerine getirmesi için yeterlidir.
Bir takım usul şartları vardır elbette ama temel belirleyici akil ve baliğ olmaktır.
Yüce Allah Kur’anda bazen tüm insanlara, bazen inananlara, bazen kadınlara, bazen erkeklere hitap buyurur.
Peygamberimiz de Peygamberlik dönemi boyunca tüm insanlarla ilgilenmiştir.
İnsanları imana, inananları ibadete davet etmiş, tüm insanlara ahlakı öğretmiştir.
İslam cemiyet dinidir.
İnsanlar beraber yaşamak, birbirlerine yardım etmek, birbirlerine zarar vermemekle emr olunmuştur.
İyi insan olmak, kötülük yapmamakla izah edilemez sadece.
İnsanlara faydalı olmak, varlığı paylaşmaktır esas olan.
Kötülük yapmamak ve üzerine düşen görevleri yerine getirmek övünülecek bir durum da değildir.
Kötü insan olmamak, erdemlilik olarak ifade edilemez, zaten insan olmanın özellikle de Müslüman olmanın gereğidir böyle davranmak.
Bugünün dünyasına baktığımızda, Müslümanlar da dahil insanların kendi nefislerini tatmin için diğerlerine zarar verdiklerini görürüz.
Kurallara uymak dini bir zorunluluktur.
Kural ihlalleri yapmak ve bu vesile ile mağdurların ortaya çıkmasına neden olmak kul hakkı ihlalidir.
İnsanların menfaatine uymayan kural varsa onları değiştirmek, değişinceye kadar da onlara itibar etmek İslami bir gerekliliktir.
Ramazan ayının disiplini, insana kurallara uyma alışkanlığını da kazandırır aynı zamanda.
Hellallere karşı bile, belli bir süre uzak durmayı öğreten oruç sayesinde, yanlışlara ve zararlara karşı direnç gösterme pratiği de kazanılmış olur.