Müslümanların ilk savaşıdır. Peygamberimiz ve taraftarlarına savaş izni verilmesiyle bu savaşa giden süreç başlamıştır. 

Allah c.c.ın yardımının net olarak görüldüğü bir savaştır ki, 5 bin melekle  Allah c.c Müslümanları desteklemiştir. 

Miladi 622 yılında Mekkeden Medineye hicret eden Müslümanlar, bütün mal varlıklarını arkalarında bıraktılar. Mekkedeki müşrikler de, müslümanların geriye bıraktığı mallarına el koyarak, hoyratça da harcadılar. Bunu duyan medinede ki muhacır Müslümanlar hem üzüldüler, hem de müşriklere karşı şiddetli bir şekilde bilendiler. 

Savaşa izin veren ayetlerin inmesiyle, müslümanlar da yeni bir stratejisi belirlediler. Müslümanları mekkeye sokmayan müşriklere karşı bir takım fiili tedbirler planladılar.

Ortadoğu'nun ticaret merkezi olan Şam bölgesine, ticaret için giden Mekkeli müşriklerin ticaret kervanlarına el koymak en öncelikli planlar arasında yer aldı.  Böylece, hem finans elde edilecek, hem de yağmalanan malların karşılığını Müslümanlar bir miktar da olsa müşriklerden  bu yöntemle tahsil edeceklerdi. 

Mekke müşriklerinden ileri gelen her birisinin ortak olduğu, başında da kervan başkanı olarak Ebu Süfyan'ın görevlendirildiği büyük bir ticaret kervanının Şam'a gittiği bilgisini alan Medinedeki Müslümanlar, Peygamberimizin önderliğinde konuyu değerlendirip, bu kafilenin önüne geçilmesi kararını aldılar. 

Miladi 624 yılının ramazan ayında, 305 kişilik bir ordu ile yanlarına binek hayvanı olarak da 70 deve ve 2 at alan Peygamberimiz, Şam-Mekke yolu arasında geçit merkezi olan Bedir kuyularının bulunduğu, zaman zaman da yapılan Panayırlar nedeniyle bilinen küçük bir kasaba olan Bedir şehrine hareket ettiler. 

Bu hareketin haberini alan Ebu Süfyan, mekkeye haber vererek yardım istemiş ama yardım gelmeden kervan yolunu değiştirerek, Peygamberimizin ordusuyla karşılaşmadan Bedir bölgesini geçmiştir. 

Medine'nin güney batısında, Medineye yaklaşık 160 km, Kızıl Denize 20 km mesafede olan Bedir şehrine gelen Peygamberimiz ve ordusu, Mekkeden gelen müşriklerle savaşma kararı alır. Bugün, Mescid-i Ariş ismiyle hizmet veren caminin bulunduğu yere çadırını kuran Peygamberimiz sabaha kadar dua ve zikirde bulunur. 

Allah c.c.ın yardımının geldiği bu savaşta, Müslümanlardan 14 kişi şehit olur, müşriklerden de 70 kişi ölür. Müslümanların zaferi, müşriklerin mağlubiyetiyle biten savaş, Müslümanların hayatında dönüm noktası olur. 

Savaş sürecinde bir çok olağanüstü olayların yaşandığı Bedir’den Peygamberimiz ve ordusu ganimetlerle dönmüştür. İmkanı olan esirler imkan karşılığında, olmayanlar da müslümanlara okuma yazma öğretme karşılığında serbest bırakılmıştır. 

Öldürülen, Ebu Cehil'in de aralarında olduğu bir grup müşrik bir kuyuya atılmış, Peygamberimiz onların leşlerine karşılaştıkları durumu kuyunun başına giderek sormuştur. Ölmüşlerse bile, söylenenleri duyduklarını bildirmiştir. 

Peygamberimiz,  savaş öncesi hangi müşrik'in nerede öleceğini bizzat işaret ederek göstermiştir. Savaştan sonra, Peygamberimizin işaret ettiği her bir yerde, ismini zikrettiği müşriklerin öldüğü görülmüştür. 

Bir grup umrecimizle, Bedir Şehitliğine uğradık. Bedir kuyularını, Şehitliği, Mescid-i Ariş'i ve meleklerin yardıma geldiği "melekler dağı"nı ziyaret ettik. Müthiş bir duygu yaşadık. Tarihi hatırladık. Sürecin zorluklarını anlamaya çalıştık.