Öfke, doğruları görmeye engel olur bazen. Panzehiri imandır öfkenin. 

Beşeri bir duygu ve bu duygunun davranışa dönüşmüş hali olan öfke, kontrol edilmediğinde vahim sonuçlara sebebiyet verir. 

Öfkelenmek fıtridir, bu nedenle de önlenemez.  Zaten, ilahi uyarılarda da "öfkelenmeyin" diye bir ikaz yoktur. 

Esas olan öfkelenmemek değil, öfkeye hakim olmaktır. Bunun da tek çaresi güçlü bir imandır. 

İnkar, ayrı bir öfke nedenidir. Peygamberimizi "Emin İnsan" olarak gören ve bu nedenle de, kıymetli varlıklarını emanet eden müşrikler, konu iman olunca, kendisini "Sihirbaz" ilan etmişlerdir. 

İnkarın, öfkeye dönüşmüş haline bir çok örnek vardır Peygamberimizin hayatında. Bunlardan bir tanesi, müşriklerin yenilemeyen güreşçisi Rükâne bin Abd-i Yezid'in duygusu ve durumudur 

Rükâne bin Abd-i Yezid, müşriklerin sırtı yere getirilemeyen emsâlsiz pehlivanlarından biridir. Önüne geleni yere çalan Rükâne, ne yazık ki, Allah Resûlüne karşı beslediği şiddetli kin ve düşmanlığını yenip, hakiki pehlivan olma şerefine ermeyi bir türlü istememiştir. 

Bu meşhur pehlivan, günün birinde Hazret-i Resûlullah ile Mekke'nin bir vadisinde karşılaşır.  Gözleri husûmet kıvılcımları saçar. 

Allah Resûlü, "Ey Rükâne, sen, kendisine îmâna dâvet ettiğim Allah'tan korkmaz mısın?" der.  

Rükâne, "Eğer sözünün gerçek olduğuna kanaat getirseydim, sana tâbi olurdum." cevabını verir. 

Resûl-i Ekrem, "Eğer seni yere vurursam, söylediklerimin hak olduğuna inanır mısın?" diye sorar. 

Rükâne, "Yâ Muhammed, eğer beni yıkacak olursan, sana îmân ederim." diye cevap verir. 

Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, "Kalk, haydi güreşelim" diyerek o münkiri mindere davet eder.

Güreşmek için kalkarlar. Mağrur Rükâne, daha ilk tutuşta kendini yerde bulur. Neye uğradığının farkına varamaz ve şaşırır. Hemen ayağa kalkar ve Resûlullaha bir daha güreş teklif eder. Allah Resûlü kabul eder ve Rükâne ikinci defa kendisini yerde bulur.

Hayret ve şaşkınlığı biraz daha artan Rükâne üçüncü defa Resûlullaha güreş teklifinde bulunur. Peygamber Efendimiz yine kabul eder ve onu tuttuğu gibi yere vurur.

"Beni yıkarsan, söylediğinin hak olduğuna inanırım." diye Resûlullaha söz veren Rükâne, üç sefer sırtı yere geldiği hâlde, yine şirkte inad eder ve "Yâ Muhammed, şüphesiz sen bir sihirbazsın. Benimle yaptığın bu güreşe doğrusu şaştım kaldım." diyerek, inkarının öfkesine yenik düşer. 

Böylece Resûlullah'tan gördüğü mu'cizeyi sihir ithamıyla perdelemeye çalışır.

Rükane, daha sonra Mekke'nin fethinde Müslüman olmuş ve Medine'ye yerleşmiştir. İnandığı için de, inkarı sebebiyle yenik düştügü öfkesine hâkim olmuştur.