Geçen gece çok eski 2 belediye başkanının 30 ağustos zafer bayramı cuma hutbesi ile ile ilgili düşünce ve yorumları ile ilgili bilgi aldım. Din Hizmetleri Genel Müdürlüğü nün "Vatan bize emanettir" başlıklı cuma hutbesini eleştirmişler. Atatürkçülükten bahsetmişler. Eleştirirken de oraya buraya bulaşmışlar. 

Bu konuda söyleyecek o kadar çok şey var ki. Ama bu konuyu gazetemiz imtiyaz sahibi ve Denge Medya Başkanı sayın Adnan Bahadır ile birlikte yaptığımız canlı yayın programımızda ele alacağız.   

Sadece insanlara olduğundan fazla değer vermemek gerektiğini düşünürken, bu tür insanlara hiç değer vermemek gerektiğini anlıyorum.

İnsanlara olduğundan fazla değer vermek bize zarar veriyor.

Öncesinde önemsemediğim bu sözlerin ne kadar doğru olduğunu özellikle siyasi hayatımı gözden geçirdiğimde karşılaştığım olaylardan yola çıkarak anladım. Ben de maalesef insanlara olduğundan fazla değer verenlerdenim.

Gerek siyasi gerekse sosyal hayatımda her zaman mütevazı olmaya özen gösterdim, hep alçak gönüllü oldum, özverili davrandım,çevremdeki insanlara sevgi ve saygıyla yaklaştım. Kusurlarını değil, iyi yönlerini görmeye çalıştım. Hep iyi niyetli oldum, ulaşılmazı, erişilmezi oynamadım, kendimi üstün görmedim. Kendimi yeniliklere, gelişmelere açık tuttum, bilgilerimi tazeledim, girişimci ruhumu hep besledim.

Bütün bunlara karşın pişman mıyım yaptıklarımdan? Değilim. Geriye dönüp  baştan yaşayacak olsam bugünde aynı şeyleri yaparım. Yapıyorum da zaten. 

Çünkü ben kendimle barışık bir insanım. 

Bir insana olduğundan fazla değer verirsen, bir gün ansızın seni satınca farkında olmadan hata yaptığını anlayabilirsin.

Yani 3 kuruşluk adama 5 kuruşluk değer verirsen artan 2 kuruşa seni satar.  

İnsani değerlerin, dostluğun,arkadaşlığın,samimiyetin, gerçek sevgini anlamını, değerini hatta hazzını bilmeyenlerin yapacağı davranıştır sanırım bu... 

Nasıl olur da böyle düşünceler ve duygular içerisinde olunabilir.

Bu tür insanlar hayatlarında gerçek acıyla, gerçek kayıplarla, gerçek dostluk ve samimiyetin anlamıyla karşılaşmamış, çıkarcı, menfaat peşinde olan insanlardır diye düşünüyorum. Karşılaşmadıklarından dolayı da bu değerlerin anlamını ve kıymetini bilmezler. Dostlarını, arkadaşlarını kırdıklarını düşünmeden harcamak, onların vicdanlarını hiçbir şekilde rahatsız etmeyecektir.

Günümüzde ne yazık ki insan ilişkileri acı verici boyutta. Arkadan kuyu kazmak, sinsice davranmak, bencilce ve egoistçe davranmak...

Dürüst, içten, yalansız,samimi insanların yeri yok gibi günümüzde.

Fazla değer vermediğiniz kişilerin olumsuz hareketleri bizi üzmeyebilir, ama değer verdiğimiz kişinin, ufak bir yanlışı bile bizi üzmeye yeter. Üzülmemek istiyorsak; hak edene hak ettiği kadar değer vermeliyiz. 

Değerli ile değersizi ayırt etmeliyiz. İnsanları ikiye ayırmalıyız. Değerli insanlar, değersiz insanlar. Ya da değeri yüksek olan insanlar, değeri düşük olan insanlar da diyebiliriz.

Hepimizin hayatında yer alan birçok insanlar vardır. Bazıları ömür boyu değerli, bazıları da ömür boyu değersizdir. Değersiz olanlar bizi kötü günümüzde yalnız bırakırlar, değerli olanlar ise,acımızı  tatlımızı bizimle tadan, ağlayan,gülendir.

En doğrusu ve güzeli onurlu şerefli bir insan olarak yaşamaktır. Karşımızdaki bize değer veriyorsa eğer biz de ona değer vermekten hiç çekinmemeliyiz.

Herkese hak ettiği değeri vermeniz ve aynı şekilde değer görmeniz dileğiyle...