Yüce yaratan insanoğlunu yaratırken ona  iradei cüziye vermiş ki, doğru ile yanlış arasında bir tercih yapıp, gerek dünya hayatını, gerekse ebedi hayatını ona göre tanzim etsin, bu doğrulta da  dilerse hayvandan daha aşağıya iner, dilerse meleklerden daha üst mertebeye çıkar, bu konudaki tercih kişinin tamamen kendisine aittir, ancak kanaatimce burada üzerinde durulması gereken  konu kişinin tercihlerini yaparken kullandığı iradeyi kendi aklı, mantığı, bilgisi doğrultusunda mı kullandığı, yoksa başkalarının tavsiyeleri ve yönlendirmeleri doğrultusunda mı kullandığı konusudur; akaid kitaplarında kişinin ıssız, insanların bulunmadığı bir yerde dünyaya gelmesi halinde bile kendi aklı, mantığı ile kainatın bir yaratıcısı olduğunu bulma mecburiyetinin olduğunu bildirirken, çağımızda her şeyin gün ışığına çıktığı, globalleşen dünyamızda dünyanın en ücra köşesinde olan bir olayın anında duyulduğu bir ortamda kişinin bilmeme, öğrenmeme gibi bir mazereti olamaz, eskiden bir konu ile ilgili malumat sahibi olmak için yüzlerce sahife kitap okumak gerekir iken, şimdi ise bilgisayarın google tuşuna bastığımızda anında her şey gözümüzün önüne dökülüveriyor, peki bu kadar izahatı neden yaptığıma gelince; son birkaç yıldır bazı gözlemlediğim olaylardan hayli rahatsız olmaya başladım, nedenine gelince insanlar gerek dünyevi, gerekse uhrevi bir iş yapacakları zaman mutlaka bir bilene müracaat edip, onay alma mecburiyetinde olduklarını düşünerek hareket ettiklerini müşahede ettim, uhrevi işlerimde cemaat liderlerine sormadan iş yapmamalarına bir şey demiyorum, cemaat mensubu olmanın belli kuralları ve disiplini olabilir, aksi halde ayakta duramazlar, ancak dünyevi işlerinde de aynı doğrultuda hareket etmeleri fevkalade yanlış, ne İslami, ne insani, ne de sosyal boyutu olmayan bir durum, bakın asrı saadete böyle bir uygulama bulamazsınız, bakın edileli şer"iyle  olarak adlandırdığımız temel İslami kaynaklara böyle bir uygulama bulamazsınız, bakın bu işin kaynağı olan Kuranı kerime böyle bir ayet bulamazsınız tam tersine yüce kitabımız hiç kimse başkasının günahından sorumlu olmaz" buyurmaktadır, yani yüce kitabımız aklımızı kiraya vermemizi yasaklamaktadır, hiç unutmuyorum şimdi rahmetli olan bir hocam ziyaretime geldiğinde bana "bak Adnan seni bu şehirde falanca adama emanet ediyorum, bundan sonra o kiminle derse onunla arkadaşlık edeceksin, zekatını ona sormadan vermeyeceksin, kısacası o senin hamin olacak" deyince olur hocam ancak benim de birkaç şartım olacak deyince nedir şartların diye sordu, sayayım hocam diyerek başladım evvela bizim hocamız olduğunda ne kadar malın mülkün vardı, şimdi ne kadar var onun bilançosunu çıkartacaksın aradaki artan miktar kadar benim malıma da ilave edeceksin, sonra yine bize ders okuttuğunda kaç eşin vardı şimdi kaç eşin var, artan adet kadar bende isterim, yine bize ders verirken yaya geziyordun şimdi altında Mercedes araban var ondan da isterim, bu dediklerimi temin edersen beni istediğine emanet edebilirsin deyince, hiç unutmuyorum rahmetli elinde mandalina yiyordu, mandalinayı yarım bıraktı, yanındakileri de alarak evimden ayrıldı, hatta bana kalmaya gelmiş olmalı ki yanında masa üstü çalışma lambası getirmişti kızgınlığından onu da bırakıp gitti, hala o lambayı hatıra olarak saklarım, geçen yıl trafik kazasında kaybettiğimiz hocama rahmet diliyorum, şimdi bakıyorum adam oy verecek falanca ağabisine soracak, evlenecek feşmanca ağabisine soracak, ev alacak, iş yapacak yine ağabisine soracak iyide arkadaş sana bu aklı cenabı hak niye verdi, kiraya vermek için mi, yoksa kendi dünyevi ve uhrevi sorumluluklarını yerine getirmek için mi, bu fevkalade yanlış ve sakıncalı bir durum, bu konuyu uzmanları ele alıp, tüm detayları ile incelemeli, aksi halde toplumumuz ileride yanlış yollara sevk edilirse sorumlusu hepimiz oluruz haberiniz ola. iyi pazarlar