Bugün siz Değerli Okuyucularımla,takip ettiğim bir mecmuada okuduğum, belki sizin de bildiğiniz çok hoş bir hikayeyi paylaşmak istiyorum:İnsanoğluna uyarı gelir: Belli tarihte dünyada özel saklanmayan bütün sular yok olacak,sonra insanları deliye çevirecek yeni su, eskisinin yerini alacaktır.Sadece bir adam bu uyarının gerçek anlamını kavrar.Suyu biriktirip güvenilir yerde depolar ve suyun özelliğini değiştirmesini bekler.Nihayet gün gelir,ırmaklar akmaz olur,kuyular kurur ve öğüdü dinleyen adam deposuna gidip sakladığı sudan içer.Sonra suların yeniden akmaya başladığını görür.Başkalarının yanına gittiğinde, onların eskisine göre tamamen farklı konuştuklarını fark eder.Ama ne uyarıyı ne de sonradan olanları hatırlıyorlardır.Onlarla konuştukça hepsi onun deli olduğunu düşünüp,düşman kesilirler başına.Ne var ki;gün gelir,dayanamaz..Yeni sudan içmeye karar verir.Çünkü herkesten farklı yaşamaya,davranmaya,düşünmeye alışamaz.Yeni sudan içer ve herkes gibi olur.Depoladığı suyu unutur,arkadaşları da onu mucize misali yeniden normalleşen bir deli olarak görmeye başlar.İşte toplum dışı bırakılmak istenmeyenlerin yaptıkları budur.Çoğu kişinin dönekliğinin ardında bu yatar. “Dün dündür,bugün bugündür” diyenlerin felsefesini yansıtır hikayedeki dönüşüm.Haklılık sağlar onlara.Korku ve dışlanma iki etkendir.Toplumda öncü,aynı zamanda günah keçisi rolünü üstlenenler genelde yeni suyu içmeyi reddedenlerdir.Tabii bir de dönüşmediği halde kurnaz takılanlar var.Onlar topluma uyum göstermiş gibi yaparlar.Özelde ise farklı düşünür ve kendilerini korumaya devam ederler.Sıra dışı biri olmak,öyle kalmak zordur.Bedeli vardır..Özellikle o kişi memnun etme yeteneğine sahip değilse,eğlendirmiyorsa,deli olarak algılansa bile işi zordur. Şimdi sizlere soruyorum: Siz hayatta nasıl davranıyorsunuz?